امروزه یکی از روش‌های نوین در حوزه کامپیوتر و شبکه، مجازی‌سازی است، با به‌کارگیری فناوری Virtualization که همان مجازی‌سازی است،بازدهی کاری افزایش و هزینه‌ها کاهش پیدا می‌کند. در این آموزش از همیار آی‌تی به تعریف دقیق مجازی‌سازی، اهمیت و کاربرد آن در صنعت کامپیوتر می‌پردازیم.
مجازی‌سازی (Virtualization) به تکنولوژی‌ای گفته می‌شودکه هدف از طراحی آن بادرنظر داشتن یک دیدگاه منطقی در رابطه با منابع مصرفی، ساخت پیونددهنده‌ای میان سخت افزار،سیستم‌های کامپیوتری و سیستم عاملی که روی آن اجرا می‌شود، است.
به این ترتیب به شما اجازه می‌دهد قطعات سخت افزاری شبکه به همراه نرم افزار مرتبط کاربردی و سیستم عامل را بر روی یک دستگاه فیزیکی شبیه سازی کنید، به صورتی که موجب بهره‌وری در مخارج سخت‌افزار و نرم‌افزار و نیز استفاده بهینه از کلیه منابع سیستمی، کاهش هزینه و مصرف انرژی شود. این فناوری نرم‌افزاری در نمای فناوری اطلاعات و زیرساخت سازمان باعث تغییرات چشمگیری شده است.
به عبارتی مجازی‌سازی به عنوان راهکاری در دانش شبکه‌های کامپیوتری،
استفاده از منابع سخت افزاری از جمله مادربورد، روترها، حافظه، سوئیچ‌ها،
باتری، کارت گرافیک و … در یک سیستم کامپیوتری برای ایجاد و استفاده بیش
از یک سیستم عامل در آن واحد می‌باشد. دقت داشته باشید که سیستمی که دارای
چند ویندوز است و هنگام بوت شدن یک سیستم عامل را انتخاب می کنید و سپس
کنترل سخت افزار در دست گرفته می‌شود با مجازی‌سازی فرق دارد و این مورد
در حوزه Virtualization قرار ندارد.
مجازی‌سازی تقریبا تا ۳۰ سال پیش صرفا به‌منظور ایجاد فضای کاری تست برای کاربر نهایی بر روی یک چهارچوب سخت افزاری خاص مورد استفاده قرار می‌گرفت و در صورتی که شما یک کارشناس یا مدیر فناوری اطلاعات بودید و نیاز به آزمایش یک برنامه جدید بر روی سیستم عاملهای مختلف را داشتید، این تکنولوژی را به کار می‌گرفتید.
زمانی که معماری x86 و سیستم‌های خیلی گران روی کار آمدند، مجازی‌سازی تقریبا کارایی خود را از دست داد و گویا از مد افتاد. شرکت‌های پرچم‌دار فعال در این حوزه، مانند VMware که در حال حاضر به ارزش خاصی دست یافته است، موفق شد نخستین ورژن این تکنولوژی را برای معماری x86 در بازار عرضه کند و در حقیقت بذری برای پیشرفت فعلی این تکنولوژی بوده است.
همانطور که اشاره شد، مجازی‌سازی مزایای زیادی را برای سازمان‌ها به همراه دارد، به همین دلیل مدل‌های مختلفی برای آن ارائه شده است، مجازی سازی دسکتاپ، فضاهای ذخیره‌سازی سرورها و… که در ادامه، آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم.
این تکنولوژی برنامه‌ای است که فضای دسکتاپ و برنامه کاربردی مرتبط را از سیستم مشتری فیزیکی تفکیک می‌کند که برای دسترسی به آن مورد استفاده قرار می گیرد، این فناوری را می‌توان در رابطه با مجازی‌سازی نرم افزار و سیستم‌های مدیریت پروفایل کاربر استفاده کرد.
در این فناوری محیط‌های ذخیره‌سازی فیزیکی را با فضاهای ذخیره سازی سیستم‌های موجود در شبکه با هم یکی می‌کند به صورتی که همانند یک دستگاه ذخیره سازی عمل می‌کند تا عملیات ذخیره سازی و پردازش داده‌ها با سرعت بیشتری انجام شود.
در این تکنولوژی، هویت فیزیکی سرورها، پردازنده‌ها و سیستم عامل‌ها از کاربران سرور که بر روی آن‌ها در حال کار و نرم افزار‌هایی اجرا می‌کنند، مخفی می‌شود.
در این تکنولوژی منابع و پهنای باند در یک شبکه توزیع می‌شود، که امکان اختصاص داده شدن به سرورها یا سیستم‌های منحصربه فرد در یک زمان را دارا می باشند.
در این تکنولوژی برنامه‌های سیستمی را از سیستم عامل پایه‌ای که آن را راه اندازی می‌کند محاصره می‌کند. یک نرم افزار کامل مجازی شده یعنی کامل مانند برنامه‌های عادی نصب نشده است، در حقیقت در این فناوری تغییرات نرم افزار‌های مرتبط را برای سیستم عامل و چالش‌ها و تقابلات بین نرم افزار‌ها را نیز کاهش می دهد.
مجازی سازی مرکز داده محلی است که شما تعداد زیادی سرور مجازی دارید که امکان لمس آن‌ها وجود ندارد و همه منابع به صورت مجازی در اختیار شماست.
ماشین مجازی، یک فضای عملیاتی محسوب می‌شود که میزبان سیستم عامل است، به اصطلاح یک چهارچوب است که جدا از نرم افزار پیاده سازی پردازنده، کد‌های کامپایل شده را اجرا می‌کند.
